Koszty egzekucyjne ustala komornik. Składają się na nie między innymi: koszty doręczenia środków pieniężnych przez pocztę lub przelewem bankowym, koszty
pozyskania informacji, niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego lub dokonania zabezpieczenia, koszty doręczenia korespondencji, przechowywania i ubezpieczenia zajętych ruchomości itp. Po złożeniu wniosku egzekucyjnego, wierzyciel musi opłacić zaliczkę na poczet kosztów, ponoszonych przez komornika w trakcie prowadzonego przez niego postępowania egzekucyjnego. Poza zaliczką na wydatki do poniesienia w toku egzekucji, komornik pobiera opłaty egzekucyjne za jej prowadzenie i inne czynności egzekucyjne, wymienione w ustawie o kosztach komorniczych. Ustawa ta określa szczegółowo wysokość opłat stosunkowych i opłat stałych. Zasadą jest to, że odpowiedzialność za koszty egzekucyjne ponosi dłużnik, jako osoba, która dała podstawy do wszczęcia przeciwko niej egzekucji, nie realizując wcześniej dobrowolnie obowiązku spłaty. Od tej zasady są pewne wyjątki. Po pierwsze, dłużnik zostanie obciążony jedynie kosztami niezbędnymi do celowego prowadzenia egzekucji. Po drugie, w przypadku, gdy egzekucja okaże się w całości lub w części bezskuteczna, kosztami tego postępowania zostanie obciążony wierzyciel. Po trzecie, kosztami takimi zostanie obciążony wierzyciel w przypadku niecelowego wszczęcia egzekucji.
